چرا پیامبران الزاماً نخبه ترین افراد جامعه نبودند؟

۶ مهر ۹۸ | از افاضات سر نماز 🙂 | #ایده

نخبه ها معمولاً یا عالم هستند، یا نفوذ دارند، یا ثروت دارند. اینها به تنهایی می تواند باعث قدرت یک فرد شود، اما وظایف پیامبری فراتر از اعمال قدرت و نفوذ است. آنها به چیز دیگری هم نیاز دارند: خویشتن داری.

اگر قرار باشد پیامبر در مواجهه با وسوسه های پول و شهرت و شهوت پایش بلغزد، دیگر هیچ مولفه دیگری اهمیت ندارد. صلاحیت پیامبری اش زیر سوال می رود و او دیگر نمی تواند مردم را به خدا دعوت کند.

حضرت موسی حتی سرزبان هم نداشت. ثروت و قدرت و اعتبار اجتماعی که سهل است. اما توانست با تمرکز و کمک گرفتن از برادرش هارون، وظایفش را به خوبی انجام دهد. در مقابل قدرتی مثل فرعون، نه تسلیم شد و نه وسوسه. نه ترسید (البته چند مورد ترسید و خدا به او روحیه داد) و نه جذب دنیا شد.